Encyklopedja Kościelna/Carpino Jan de Plano

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Encyklopedja Kościelna (tom III)
Redaktor Michał Nowodworski
Data wyd. 1874
Druk Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Carpino (Carpini) Jan de Plano, franciszkanin, ur. we Włoszech ok. 1220, wysłany 1246 przez Pap. Innocentego IV do chana Batu, z przedstawieniem, aby poprzestał pustoszyć kraje chrześcjańskie (Rossję, Polskę i Węgry). Odważny ten zakonnik przez Kijów, wybrzeże morza Czarnego dostał się do głównej kwatery chana Batu, który go wysłał do hordy wielkiego chana Ajuka. Przybywszy do złotej hordy, otrzymał posłuchanie u w. chana i z listem od niego do Papieża tą samą drogą wrócił; został prowincjałem niemieckim, opowiadał Ewangelję w Czechach, Węgrzech, Danji i Norwegji, wśród swoich prac apostolskich umarł w wieku podeszłym. Z podróży jego dwa są sprawozdania, szersze i skrócone; znajdują się w zbiorze podróży, wydanym przez Bergeron’a, Voyages faits principalement en Asie dans le XII, XIII, XIV et XV siécles, Haga 1735 roku, 2 t. in 4-o. C. pierwszy wspomina o Janie kapłanie (ob.), legendowym królu. Pierwszy zaznajomił on Europę z krajami wschodniemi, przez które przechodził; ale jakkolwiek jest zazwyczaj wiernym opowiadaczem, jednakże nieraz rozpowiada dziwy na wiarę byle czyją; bierze też nieraz hordy koczujące za narody osiadłe i nazwy obozowisk za stare miasta. Cf. a. Benedykt z Wrocławia.