Encyklopedja Kościelna/Bridaine Jakób
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Bridaine Jakób (Brydaine), ur. 21 Marca 1701 r. w Chusclon, wiosce położonej w djecezji Uzés. Uczył się w Avignon u jezuitów. Ukończył w témże mieście seminarjum i będąc jeszcze djakonem wysłany został na missję. Zjednał sobie sławę kaznodziei na missji w Aigues-Mortes w 1725 r. Mieszkańscy widząc młodzieńca pieszo przybywającego, nie wiele sobie po nim obiecywali i nie spieszyli się z wyjściem na jego spotkanie. Bridaine przebiegał miasto z dzwonkiem w ręku, a zgromadziwszy garstkę słuchaczów, wykładał katechizm: mówił z takiém namaszczeniem i ogniem, że nazajutrz kościół był pełny chcących się przekonać o talencie młodego nauczyciela. Na kapłana wyświęcony 26 Maja 1725 r., zupełnie poświęcił się missjom; przebiegł całą Francję. R. 1742 kardynał Fleury, w zamiarze ustanowienia zgromadzenia missyjnego dla Francji, wezwał Bridaine'a do Paryża. Śmierć kardynała przeszkodziła spełnieniu tej myśli. B. odprawił dwie missje w Paryżu z wielkiém powodzeniem. Benedykt XIV mianował go r. 1750 missjonarzem apostolskim. Cala Francja wielbiła popularnego mówcę: prosta i przekonywająca wymowa poruszała niedowiarków, grzesznicy drżeli i korzyli się na jego słowa, wojacy, co z uśmiechem szli na śmierć, słuchając Bridaina nie wstydzili się płakać jak dzieci; kazania podczas missji w Chalons nad Sekwanną r. 1745 pobudziły krzywdzicieli do powrócenia przeszło stu tysięcy franków nieprawnie posiadanych. Znany jest jego piękny iprowizowany wstęp do kazania, mianego u św. Sulpicjusza w Paryżu, w obec świetnego zebrania słuchaczy. Zachował go nam ks. Maury. Umiał B. zawładnąć uwagą i sercem zgromadzenia, najznakomitsi mówcy współcześni mówili o nim to, co kiedyś Bossuet mówił o Bourdaloue: „To nasz nauczyciel; my ledwie dotykamy serc, on je porywa odrazu.“ Zaproszony do Clermont, gdzie i Massillon często kazał, odprawił tam missję. Zaledwie ubłagano sławnego biskupa, by przemówił w obec missjonarza. „Trzeba, mówił ten ostatni, żeby Bridain'a słyszało całe Clermont, a chciałbym, by głos jego doszedł do kończyn Francji.“ B. miał głos silny, dźwięczny. W najobszerniejszych kościołach był zarówno od wszystkich słyszany. Wszędzie, gdzie głosił słowo Boże, ustanawiał tak zwane trybunały pokoju. Proboszcz, wraz z kilkoma missjonarzami i kilkoma parafjanami nieskażonych obyczajów, składali trybunał, do którego mieli się odnosić wszyscy i z uległością jego wyroki przyjmować. Praca i poświęcenie Bridaina były wielkie: budował nietylko wymowném słowem, ale przykładem czystego, świątobliwego życia. Um. 22 Grud. 1767 r. podczas missji w Roquemaure, która była 256-ą z kolei. O. Carron opisał życie Bridaina, które doczekało się kilku wydań w Anglji i Francji, ostatnie ukazało się 1831 r. Kazania jego, Sermons du p. Bridaine, I ed. 1823 w 5 t., 3 ed. Avignion i Paris 1827 i 1841 w 7 t., 4 ed. w Paryżu 1868 r. Pieśni, ułożone przez Bridaina, zebrano i ogłoszono p. t. Cantiques spirituels; miały 48 wydań. Cf. Maury, Essais sur l'eloqu. de la chaire. I.
