Encyklopedja Kościelna/Beurlin Jakób
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Beurlin Jakób, kanclerz uniwersytetu tybingskiego, ur. 1520 r. w Dornstetten, blizko Freudenstadtu, w Szwarcwaldzie würtembergskim, nauki skończył w Tybindze, r. 1546 został proboszczem w Derendingen, a r. 1551 doktorem i professorem teologji w Tybindze. Książe würtembergski Krysztof wysłał Beurlina na sobór trydencki, razem z reformatorem Janem Brenz, z dziekanem Herrbrandem z Heremberga (późniejszym profesorem teologji w Tybindze), i dwoma deputowanemi ze szlachty; ale misja ich pozostała bez skutku. Po powrocie brał udział na rozmaitych zebraniach protestanckich, w Prusach, w Saksonji, w Worms, w Erfurcie, celem godzenia swoją roztropnością poróżnionych współwyznawców, zwłaszcza w sporze z Ozjandrem. W nagrodę zasług został r. 1561 kanclerzem uniwersytetu i przełożonym kolegjaty tybingskiej. Um. t. r. 28 Paźdz. od zarazy w Paryżu, dokąd był się udał z Jakóbem Andreae i Bidembach’em, na dysputę katolików z protestantami w Poissy. Jakób Andreae (ob.) zajął po nim posadę kanclerza. Dzieła Beurlina są: Enarratio epistolae canonicae Joannis; Liber contra Petrum a Soto; Oratio de mysteriis Incarnationis. Cf. Eisenbach’a Gesch. d. Univ. u. Stadt Tübingen, p. 108—112; Bök Gesch. von Tübingen, p. 75. (Hefele). X. M. G.
