Encyklopedja Kościelna/Bertold z Regensburga

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Encyklopedja Kościelna (tom II)
Redaktor Michał Nowodworski
Data wyd. 1873
Druk Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Bertold z Regensburga, Bertholdus Ratisbonensis, franciszkanin. Jedną z ozdób klasztoru franciszkanów w Regensburgu był Bertold, niepospolity na swoje czasy kaznodzieja. Słuchaczom zdawało się, że niebo i piekło otwiera się przed nimi, ilekroć słyszeli wymowny głos Bertolda: porównywano go i nazywano Eljaszem swojego czasu; grzesznicy kazaniami jego wstrząsani, odchodzili niekiedy od przytomności; potężni zaborcy zwracali nieprawnie przyswojoną własność; lekkomyślni wchodzili na poważną drogę życia; bogaci i ubodzy tłumnie gromadzili się do kościoła, ile razy Bertold miał nauczać. Na jego kazania w Regensburgu, w rozmaitych miejscach Bawarji, Austrji, Saksonji, Czech i Morawji, zbierało się niekiedy po 40,000, 60,000, a nawet 100,000 ludu; całemi godzinami czekano, nim Bertold wstąpił na kazalnicę, i ponieważ kościoły nie mogłyby pomieścić pobożnych tłumów, wymowny franciszkanin prawił zwykle pod odkrytém niebem, na polach i łąkach. Papież nadał kilkodniowe odpusty tym, którzy jego kazań słuchali. Podanie przypisuje Bert. liczne cuda. Umarł 1272 r., pochowany w Regensburgu i czczony jako święty. Do jego grobu odbywają się ciągle pielgrzymki tych, których przodkowie z ust wymownego zakonnika słowo życia słyszeli. Niektóre jego kazania doszły do nas (Predigten... voltständ. u. in Auszügen. Herausgeg. von C. Fr. Kling, Berlin 1824, z przedmową A. Neandra. Napisał także De religiosae vitae institutione. Cf. Wadding, Annales Minorum, Lugduni 1628 t. I p. 362; Aventini, Hist. l. 7; Oefele, Scriptores rerum Boic. t. 1. (Schrödl).J. N.