Encyklopedja Kościelna/Benjamin
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Benjamin (Ben-jamin, syn prawicy, t. j. szczęścia), najmłodszy syn Jakóba patrjarchy i Racheli. Matka umarła przy wydaniu go na świat, a umierając, nazwała go Benoni (syn boleści mojej, Gen. 35, 17—19). Z tego powodu stał się ulubieńcem ojca, zwłaszcza po utracie Józefa (Gen. 42, 4. 36. 43, 14). Kochał go także nad innych braci Józef, jako z tej samej matki pochodzącego (Gen. 35, 24. 43, 16. 34). Był ojcem pokolenia, jednego z dwunastu, które przy wyjściu z Egiptu liczyło 35,400 mężów zdolnych do boju (Num. 1, 36), a przy końcu podróży przez pustynię do 45,000 (Num. 26, 41). Przy podziale ziemi chananejskiej otrzymało część swoją z tej strony Jordanu, między pokoleniami: Judy od południa, Dana od zachodu, Efraima od północy, a od wschodu przedzielone było Jordanem od pokoleń: Rubena i Gada (Jos. 18, 11...). Ziemia ta, chociaż nie wielkiej rozciągłości, górzysta, jednak skrapiana licznemi potokami i żyzniejsza od innych (Joseph. Flav. Antiqq. V 1, 22). Za sędziów Benjamici z Gabaa pogwałcili na śmierć żonę jednego lewity; inne pokolenia, dowiedziawszy się o tém, wystąpiły zbrojno i żądały przykładnego ukarania mieszkańców Gabay, a nie otrzymawszy zadośćuczynienia, wydały Benjamitom wojnę, która o mało co że nie zakończyła się wytępieniem całego pokolenia (Jud. rr. 19, 20, 21). Z Benjamitów był wybrany pierwszy król żydowski, Saul (I Reg. 9, 1. 10, 20), może dla tego, że ono, jako najmniejsze, mniej mogło być powodem zawiści między pokoleniami. Dla tego, po śmierci Saula, z początku jedno tylko pokolenie Judy trzymało z Dawidem; reszta zaś uznała królem swym Izbozeta, syna Saulowego (II Reg. 2, 8—10). Gdy królestwo, po śmierci Salomona, rozpadło się na Judzkie i Izraelskie, Benjamici należeli do pierwszego, razem z pokoleniem Judy (III Reg. 12, 21) i razem z niém, po powrocie z niewoli babilońskiej, byli zawiązkiem nowego żydowskiego państwa w Palestynie (I Esdr. 4, 1. 10, 9). Znaczniejsze miasta w pokoleniu Benjamina były: Jeruzalem, Gabaa, Gabaon, Rama, Maspha, Hai, Jerycho, Anathoth (ob. te art.). Benjamin nie jest czczony jako święty u łacinników, lecz tylko u greków, którzy mu wraz z innymi patrjarchami izraelskimi poświęcają dzień 19 Grudnia. X. W. K.
