Encyklopedja Kościelna/Benedykt II
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Benedykt II, rzymianin, w młodości wszedł do stanu duchownego, bardzo biegły w Piśmie św. i rzeczach kościelnych, pobożny, roztropny i dobroczynny, nastąpił po Leonie II († 3 Lipca 683) i był konsekrowany 26 Czerwca 684 r. Zaraz po wstąpieniu na Stolicę Rzymską, zajął się losem Wilfrieda, biskupa Yorku, wypędzonego ze swej stolicy; żądał od biskupów hiszpańskich przyjęcia VI soboru powszechnego, co oni też uczynili na XIV (684) i następnie na XV (688 r.) soborze w Toledo. Prawdopodobnie na jego prośbę cesarz byzantyński Konstantyn V Pogonatus, zrzekł się potwierdzania wyborów papiezkich, jakie sobie Odoakr, a za nim cesarze wschodni przywłaszczali. Cesarz tak dalece poważał Papieża, że, według ówczesnego zwyczaju, przesłał mu włosy dwóch swoich synów: Justynjana i Herakljusza, uznając go tym sposobem za przybranego ich ojca (Pauli Diaconi, De gestis Longobardorum, lib. II cap. 53). Benedykt usiłował nawrócić monotelitę Makarego, patrjarchę Antjochji, żyjącego wówczas w Rzymie na wygnaniu, ale Makary trwał uporczywie w błędzie. Krótko panując, bo tylko rok, Papież ten wiele kościołów w Rzymie wyrestaurował i upiększył. Umarł 685 r. 7 Maja. Kościół zapisał go w poczet świętych i przeznaczył jego pamięci dzień 7 Maja. Jego następcą był Jan V.
