Encyklopedja Kościelna/Acosta Uriel
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Acosta Uriel albo Gabrjel, szlachcic portugalski, pochodzenia żydowskiego, ur. się w m. Oporto w r. 1587 i tam wychowany został po katolicku. W młodzieńczych latach przyjął judaizm w Amsterdamie, z czego jednak wkrótce potém niezadowolony, zaczął pisać przeciwko nieśmiertelności duszy i przeciwko nauce rabinów, p. t. Examen de tradicions phariseas conferidas con a ley escripta, 1624. Oskarżony o ateizm, żeby się następnie pogodzić z synagogą, poddał się upokarzającej i bolesnej pokucie (39 plag na gołe plecy i deptanie w progu bóżnicy przez współwyznawców). W r. 1640 czy 1648 zabił się wystrzałem z pistoletu. Drugiém jego dziełem jest Exemplar vitae humanae. Gutzków na tle jego życia osnuł treść nowelli, p. t. Der Sadducäer von Amsterdam (1834) i tragedji Uriel Acosta (1850), któréj mamy dwa przekłady polskie (Antoniewicz i Kapliński). Ob. Jellinka, Acostas Leben und Lehre, Zerbst. 1847.
