Zapona srebrna od opończy szlacheckiej z XVII lub XVIII w. (długość centymetrów 15).
Zapona od kapy kapłańskiej z w. XVI.
Zapona, zaponka – rzecz do zapięcia ubioru służąca. Stryjkowski w XVI w. pisze: „Cesarz grecki Bazyli kazał oddać Włodzimierzowi za upominek zaponę wielką złotą, na której był wyryty sąd ostateczny”. Zaponką nazywano klamrę u kapelusza, zapona znaczyła także oponę, zasłonę, kortynę. W rejestrze wyprawy książęcej z r. 1650 znajdujemy: „Zapona abo pióro rubinowe od J. P. podskarbiego”. Podajemy tu rysunki dwuch zapon, które posiadamy w zbiorach jeżewskich. Pierwsza łańcuszkowa srebrna służyła do opończy szlacheckiej w XVII lub XVIII wieku. Druga srebrna pozłacana z wieku XVI była u starożytnej kapy kapłańskiej, tej samej, z której posiadamy także orła podanego w Enc. Starop. t. II, str. 331.
