Encyklopedia staropolska/Brant

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Zygmunt Gloger
Tytuł	Encyklopedia staropolska (tom I)
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii

›››

[211]Brant, Brandt v. Przysługa, herb polski: na tarczy w polu srebrnem pochodnia, buchająca płomieniem. Trzej bracia: Oswald, Michał i Achacy Brantowie z wojew. pomorskiego, otrzymali ten herb ze szlachectwem polskiem w r. 1512.

Brant, tak zwano czyste, wypalone srebro i złoto. „W ogniu próbuje złotnik, [212]gdzie brant prawy“ — pisze Rej. „Z brantu złoto poznają, srebro zwykle dzwoni“ — pisze Wacław Potocki. „Boskie słowa — brant szczery, siedmkroć przelewany“ — wyraża się J. Kochanowski.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Zygmunt Gloger.