Encyklopedia Muzyczna PWM/Scacchi Marco

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Elżbieta Dziębowska i inni
Tytuł Encyklopedia Muzyczna PWM
Wydawca Polskie Wydawnictwo Muzyczna
Data wyd. 1979-2012
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Scacchi [sk'akki], Sacchius, Scachius, Sacki, Skakius, Socacki i in., Marco, *pocz. XVII w. Rzym (?), †11 IX 1662 Gallese (Lacjum), wł. kompozytor, skrzypek, teoretyk muzyki. S., podobnie jak jego brat Pellegrino, rzymski org., był uczniem G.F. Aneria. Od ok. 1624 skrzypek w kapeli króla Zygmunta III. 24 XII 1626 uzyskał od monarchy dobra ruchome po zmarłym muzyku Marco Gentilim. Prawdopod. od 1628 kierował zespołem muz. królewicza Władysława Wazy, a 1630, po śmierci Aneria, przejął nieoficjalnie kier. kapeli król. W 1633 mianowany przez Władysława IV król. kapelmistrzem. 26 XI 1635 w Warszawie S. zawarł związek małżeński z Niemką Reginą Kellerin (primo voto Graben). Wraz z kapelą S. towarzyszył królowi w podróżach: do Wilna 1636 i 1639, do Krakowa 1637, do Częstochowy 1641, do Gdańska 1646. W III 1649 uzyskał od króla Jana Kazimierza zgodę na wyjazd do ojczyzny w celu leczenia podagry, nie wiadomo jednak kiedy ostatecznie opuścił Rzeczpospolitą. Przed XI 1651 osiadł w Gallese, gdzie jego uczniem był A. Berardi.
S. utrzymywał kontakty z muzykami wł. (m.in. z R. Michelim), a przede wszystkim z niem. (Ch. Werner, A. Profe, J. Stobaeus, H. Schütz). Szczeg. bliskie więzi łączyły go z kapelm. i księgarzem gdańskim K. Försterem seniorem. Konflikt między Försterem a gdańskim org. P. Siefertem, w którego przebieg włączył się S., stał się pośrednio przyczyną powstania jego pism teoret. o charakterze polemicznym.
S. odegrał ważną rolę jako kier. kapeli król. Zespół, który zyskał ówcześnie sławę jednego z najlepszych w Europie, odznaczał się wysokim poziomem wyk., gromadził świetnych wykonawców i kompozytorów (w tym liczną grupę Włochów), był ważnym ośrodkiem kształcenia młodych muzyków. Jego członkowie byli w stanie przygotowywać i wykonywać drammi per musica, gatunek poza Włochami komponowany wciąż tylko sporadycznie.


Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.