Encyklopedia Muzyczna PWM/Meyer Krzysztof

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Elżbieta Dziębowska i inni
Tytuł Encyklopedia Muzyczna PWM
Wydawca Polskie Wydawnictwo Muzyczna
Data wyd. 1979-2012
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Meyer Krzysztof, *11 VIII 1943 Kraków, pol. kompozytor. Pochodzi z rodziny o muz. zamiłowaniach i tradycjach; jego babka, Stanisława Abłamowicz-M., była pianistką i pedagogiem. Gry na fort. M. uczył się od 5. roku życia, najpierw w prywatnej eksperymentalnej szkole J.J. Wobożilów, a od 1952 u H. Ekierówny. Od 1954 korzystał ze wskazówek S. Wiechowicza w dziedzinie komp.; 1957–1962 kształcił się w Państw. Liceum Muzycznym im. F. Chopina w Krakowie, 1961 zadebiutował jako kompozytor Kwartetem smyczkowym (zniszczony) w wykonaniu Kwartetu Krakowskiego E. Umińskiej. 1962 rozpoczął studia w PWSM w Krakowie w klasie kompozycji i teorii S. Wiechowicza, a po jego śmierci (1963) — K. Pendereckiego; 1965 dyplom z komp., 1966 dyplom z teorii w klasie A. Frączkiewicza. 1964 i 1966 uczestniczył w letnim kursie N. Boulanger w Conserv. Américain i École des Beaux Arts w Fontainebleau, a 1968 studiował pod jej kier. w Paryżu; prywatnych konsultacji udzielał mu też W. Lutosławski, a ich współpraca przekształciła się w trwałą przyjaźń. 1964 na festiwalu Krakowska Wiosna Muzyki odbyło się prawyk. I Symfonii M., 1965 na festiwalu Warsz. Jesień wykonano jego I Kwartet smyczkowy. Od 1965 datuje się też znajomość M. z D. Szostakowiczem, którego twórczość była mu szczególnie bliska. M. działał również jako pianista. 1965–67 z zespołem MW2 koncertował w Polsce i za granicą; później często wykonywał na koncertach własne kompozycje fort. oraz partie sol. w utworach kam., grał też utwory S. Prokofiewa, D. Szostakowicza, W. Lutosławskiego, O. Messiaena i in. 1966 rozpoczął pracę pedag. w PWSM w Krakowie w zakresie teorii, początkowo jako asystent, od 1970 adiunkt, od 1972 docent; 1972–75 pełnił obowiązki prorektora uczelni, 1975–1987 kier. Katedry Teorii Muzyki. W l. 1980–81 przebywał na stypendium w Hamburgu, gdzie pracował nad dokończeniem opery Gracze Szostakowicza. 1971–85 był członkiem, a 1985–89 prezesem Zarządu Głównego ZKP, 1974–88 uczestniczył w pracach Komisji Repertuarowej festiwalu Warsz. Jesień, 1997–99 przewodniczył Komisji Kwalifikacyjnej ZKP. Od 1987 jest prof. klasy komp. w Hochschule für Musik w Kolonii. 1991 M. był composer-in-residence filh. w Kolonii, a 1996 na festiwalu w Seattle.
Nagrody: 1966 I nagr. na Concours des Jeunes Compositeurs w Fontainebleau; 1966 II nagr. na Konkursie Młodych ZKP (za I Symfonię); 1967 wyróżnienie (za II Symfonię) i 1968 I nagr. na Konkursie im. G. Fitelberga w Katowicach (za III Symfonię); 1970 Grand Prix „Prince Pierre de Monaco” (za operę Cyberiada); 1970 i 1976 wyróżnienie na Tribune Internationale des Compositeurs UNESCO w Paryżu (za II i III Kwartet smyczkowy); 1972 II nagr. na Konkursie im. A. Malawskiego w Krakowie (za Concerto da camera); 1974 I nagr. na Konkursie im. K. Szymanowskiego (za IV Symfonię); 1973 i 1975 był laureatem nagr. MKiS, 1975 i 1977 otrzymał medal rządu braz. (za IV Kwartet smyczkowy i Concerto retro), 1984 przyznano mu Gottfried-von-Herder-Preis w Wiedniu; 1993 otrzymał nagr. fundacji im. A. Jurzykowskiego w N. Jorku, 1996 nagr. im. J. Stamitza w Mannheimie. M. jest członkiem Freie Akad. der Künste w Mannheimie.


Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.