Encyklopedia Muzyczna PWM/Kisielewski Stefan

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Elżbieta Dziębowska i inni
Tytuł Encyklopedia Muzyczna PWM
Wydawca Polskie Wydawnictwo Muzyczna
Data wyd. 1979-2012
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Kisielewski Stefan, pseud. lit. Kisiel, Teodor Klon, Tomasz Staliński, *7 III 1911 Warszawa, †27 IX 1991 Warszawa, pol. kompozytor, publicysta, pisarz i krytyk muzyczny, literat, pedagog. 1927—37 odbył studia muz. w Konserw. Warsz., uzyskując dyplomy w zakresie teorii muz. (1934), komp. (1937) w klasie K. Sikorskiego oraz fort. (1937) w klasie J. Lefelda. 1929—31 studiował polonistykę i filozofię na UW. W l. 1938—39 uzupełniał studia muz. w Paryżu. W okresie międzywojennym rozpoczął działalność jako kompozytor, krytyk oraz literat; 1932 opublikował pierwsze recenzje muz. w dwutygodniku „Echo Tygodnia”. 1935—37 był sekretarzem red. „Muzyki Polskiej”, od 1935 publicystą i recenzentem muz. pism: „Pion”, „Bunt Młodych”, „Polityka” oraz „Zet”. Po powrocie z Paryża w IV 1939 objął stanowisko kier. muz. Rozgłośni „Warszawa II”. Po wybuchu II wojny świat. brał udział w kampanii wrześniowej; okres okupacji spędził w Warszawie, działając jako pedagog, akompaniator oraz pracownik Wydz. Delegatury Rządu na Kraj; podczas Powstania Warsz. stracił większość dorobku komp. Po wojnie osiedlił się w Krakowie. W 1945 założył „Ruch Muzyczny”, którego był red. nacz. do 1948. Po zlikwidowaniu pisma z przyczyn polit., następnie reaktywowaniu, był w l. 1957—59 członkiem zespołu redakcyjnego. W l. 1945—49 wykładał przedmioty teoret. w krakowskiej PWSM, po usunięciu z uczelni uczył prywatnie komp. (do jego uczniów należy m.in. A. Walaciński). Równocześnie zajmował się pracą kompoz., lit. oraz dziennikarską. W l. 1945—89 (z przerwami w l. 1953—56, kiedy wyd. pisma zawieszono, w l. 1968—71 w związku z cenzurą dot. zakazu publikacji K., w l. 1981—83, czyli w okresie stanu wojennego) był publicystą, felietonistą „Tygodnika Powszechnego”. 1950—53 był red. „Przewodnika koncertowego” Filh. Krakowskiej, 1955—57 autorem rad. Rozmów o muzyce, 1956—61 prezesem koła ZKP w Krakowie. 1961 osiedlił się w Warszawie. 1957—65 był posłem na sejm z koła posłów katolickich Znak; 1965—68 piastował stanowisko red. nacz. wydawnictwa muz. „Synkopa”, 1971—74 prezesa sekcji muz. ZAiKS-u; czterokrotnie był członkiem zarządu gł. ZKP, był także członkiem Związku Literatów Pol. Obok działalności kompoz. i public. zajmował się twórczością pisarską. Jest autorem wielu książek o tematyce muz. oraz utworów lit., publikowanych w kraju i za granicą. Wygłaszał odczyty na tematy związane z kulturą pol., zwł. za granicą. Laureat m.in.: II nagr. na Festiwalu Muzyki Polskiej (1955) za Koncert na orkiestrę kameralną, I nagr. na konkursie na pieśń Mickiewiczowską (1955) za Bakczysaraj w nocy, nagr. muz. Miasta Krakowa (1956), nagr. Fundacji Jurzykowskiego w N. Jorku (1973), nagr. im. A. Struga w Warszawie (1979), nagr. ZKP (1982), nagr. Fundacji Schmidheinystiftung w St. Gallen (1983) za całokształt twórczości, nagr. public. im. Adolfa Bocheńskiego (1988).


Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.