Do imionnika panny Jaenisch

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Do księcia Golicyna Do imionnika panny Jaenisch • Poezye Adama Mickiewicza. T. 1. (1899) • Poezye miłosne i elegie • Adam Mickiewicz W imionniku Celiny Szymanowskiej
Do księcia Golicyna Do imionnika panny Jaenisch
Poezye Adama Mickiewicza. T. 1. (1899)
Poezye miłosne i elegie
Adam Mickiewicz
W imionniku Celiny Szymanowskiej

Przed wichrami i szronem gdy przelotne ptaki
Uciekając, rozstania nucą pieśń żałosną,
Nie wiń ich o niestałość! one z każdą wiosną
W jedną stronę jednemi powracają szlaki.
Słysząc głos ich, wygnańca wspomnij, przyjaciela!
Ilekroć mu po burzach nadzieja zaświeci,
Tyle razy duch jego na skrzydłach wesela
Znowu na północ, znowu ku tobie uleci.

1829 r., 10 kwietnia w Moskwie.

Zobacz też[edytuj]


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Adam Mickiewicz.