Do Laury (Weydź Aniele...)

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Aleksander Fredro
Tytuł	Do Laury
Pochodzenie	Nieznany zbiór poezyj
Wydawca	Towarzystwo Miłośników Książki
Data wyd.	1929
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[73]

XXIII

DO LAURY

Weydź Aniele w moie progi,^[1]
 O kochanko moiéy duszy!
Twéy dobroci podział drogi,
 Ciężkich smutków łzy osuszy!

Z tobą, sobie się powrócę        5
 Ty uleczysz serca ranę,
Znaydę spokóy, żal ukrócę,
 I iak w nowém życiu stanę. —

Dnie pogodne i ia miałem,
 Lecz niestety krótkie były!        10
Nadto Ludziom zaufałem,
 I dnie moie się zacmiły. —

Iskrę sczęścia z smutków nocy,
 Miłość iescze wydobyła,
Iskrę słabą, lecz w twéy mocy        15
 By się w swiatło zamieniła. —

Lecz ieśli moie uwielbienie
 Twoiéy litości niewznieci,
Wróconemu w czarne cienie,
 Żadne czucie nieprzyswieci. —        20

Ach nieodsuń mi twéy ręki,
 O iedyny móy Aniele!
Nieuwieczniay moiéy męki,
 Życiem z tobą niech się dzielę. —

[74]

Wtedy w naysroższéy potrzebie,        25
 Będę walczyć smutki w sobie,
Bylem tylko widział ciebie,
 Bylem tylko był przy tobie. —

Tak starzec pozbawion wzroku,
 Dzieciny wzywa pomocy,        30
By go wiedła krok po kroku
 W nieustanney iemu nocy; —

Trzyma się rączki troskliwie,
 I powolny iéy dotknięciu,
W ostatniém życia przędziwie        35
 Dzieckiem bywa przy dziecięciu. —

1. Trzy pierwsze zwrotki przekreślone ołówkiem w rkp.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Aleksander Fredro.