Boże! w dobroci nigdy nieprzebrany (1904)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Boże! w dobroci nigdy nieprzebrany |
| Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
| Redaktor | Karol Miarka |
| Wydawca | Karol Miarka |
| Data wyd. | 1904 |
| Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały dział IV |
| Indeks stron | |
Boże! w dobroci nigdy nieprzebrany, * Żadnym językiem niewypowiedziany, * Ty jesteś godzien wszelakiej miłości, * Poszanowania, chwały, uczciwości.
Ciebie chcę, pragnę i ważę samego, * Nad wszystkie dobra Tyś u serca mego; * Najwyższe dobro, Tyś w największej cenie, * Sam jeden u mnie nad wszystko stworzenie.
Choćbyś mnie nigdy za grzechy, mój Panie! * Nie karał, przecież żałowałbym za nie, * A żałowałbym dlatego samego, * Żem Cię obraził,
Pana tak dobrego.
Więc, o mój Boże! i teraz żałuję, * Dlatego, że Cię nad wszystko
miłuję, * I to u siebie statecznie stanowię, * Że grzechów moich nigdy nie ponowię.
Mam mocną wolę spodziewać się szczerze, * I zawsze trzymać z Tobą
to przymierze; * Co gdy uczynię, spodziewam się Ciebie * Widzieć
z radością i żyć z Tobą w niebie.
O Boże dobry! Boże litościwy, * Racz być mej duszy nędznej miłościwy! * Jakoś ją stworzył, pomóż do zbawienia, * Użycz Twej łaski,
broń od potępienia. Amen.
