Biały posąg

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Zygmunt Różycki
Tytuł	Biały posąg
Podtytuł	Kocham! (Różycki, 1911)
Pochodzenie	Wybór poezyi ; cykl Pieśń mojej duszy
Wydawca	Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda Synów
Data wyd.	1911
Druk	Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda Synów
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tomik; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

BIAŁY POSĄG.

Oto stoi przedemną posąg z gipsu biały,
Ale żadne go boskie nie rzeźbiło dłuto,
Nie rzeźbił go Praksytel, ani Benvenuto,
Fidjasza na nim dłonie nigdy nie zadrgały.

A jednak ma on dla mnie urok wiecznotrwały,
Bo gibkich mi swych kształtów przypomina nutą,
Jak w łańcuch mnie pragnienia wiecznego zakuto,
Jak errynje mnie biczem ognistym smagały.

Przypomina mi zawsze młodość moją szumną,
Gdym w locie niedościgłym gwiezdne darł posowy —
I jej twarz skrzepłą w bólu, lecz śmiertelnie dumną,

Zimniejszą niźli bazalt, niż złom granitowy,
I wszystkie prowadzone z nią cicho rozmowy —
Ten posąg jest mi życiem, lecz wraz jest mi trumną!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Zygmunt Różycki.