Białogłowa do orzechu
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Białogłowa do orzechu |
| Pochodzenie | Ogród fraszek |
| Redaktor | Aleksander Brückner |
| Wydawca | Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej |
| Data wyd. | 1907 |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tom I |
| Indeks stron | |
Trzymając dziewka wieniec orzechowy w dłoni,
Pląsze a parobek się morduje koło niej.
Jeśli go nie dostaniesz, nie zawodź daremnie
Dziewosłęba, bo żony nie będziesz miał ze mnie.
Prawdziwe podobieństwo dziewki do orzecha. 5
Tych korzec: garść jąderek, nic nie masz, prócz echa.
Co gorsza, z wielkim zębów gryźć musisz niewczasem,
Albo gnoj, albo robak, miasto jądra czasem,
Jeżeli w świszczu dziury nie postrzeżesz spodem,
Całą gębę i język opaskudzi smrodem. 10
Niejeden rzecze: Duszkoż znowu być młodzieńcem.
Aże cię tam zabiją z orzechem i z wieńcem.
Snić się o nich, masz kłopot na miejsce pociechy.
I we śnie i na jawi, ladaco orzechy.
