„Bałtyk Tatrom! Sonety” w rękopisie w zbiorach Archiwum Dzikowskiego Tarnowskich (sygnatura: ADzT 502 (29/639/0/2.49/502 „Korespondencja Jana Dzierżysława), które to Archiwum obecnie w ramach Archiwum Narodowego w Krakowie.
Gdy smutne jak tęsknota, lotne jak marzenia
Z bursztynowych wybrzeży dolecą was wiatry
I rozbiją się z jękiem o skaliste Tatry
Czyż poznacie w nich nasze za wami westchnienia?
Gdy z ciemnego smreku zakwili gdzie ptasze Niech w jego skardze nasza dojdzie was tęsknota: Gdy strugami trzydniowa zaleje was słota Wiedzcie że to za wami wylane łzy nasze!
Nam czy piaszczyste trąby wicher w oczy miecie
Czy złowrogim obłokiem niebo się zachmurza
Czy z łąk woń balsamiczną wieje ku nam kwiecie
Czy aż do dna bezdenni morzem wstrzyma burza:
Wszystko nam przypomina, wszystko że na świecie Z ludzi pierwszy był Adam – pierwszą z kwiatów Róża.
