Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Adamowi Mickiewiczowi
[115]ADAMOWI MICKIEWICZOWI
„Dalej, bryło, z posad świata!
Nowymi cię pchniemy tory...”
MICKIEWICZ
Zagrała nuta lilijowa
Po zżętym zbóż pokłosie —
A to piosenka Adamowa
Po rannej spływa rosie...
Zleciały echa na poddasze, 5
Popod słomianą strzechę —
A to piosenki lecą nasze,
Ludowi na pociechę...
A znajdą smutki — to ukoją,
A łzy — to je osuszą... 10
I grają, dźwięczą nutą swoją,
Umiłowaną duszą.
O cześć skowronkom naszych pól,
Co lecą na zagony:
Tłumić oraczom łzy i ból 15
I wróżyć złote plony...
[116]
O cześć śpiewakom leśnych gain,
Co nucąc pieśń w zawody —
Wróżą nam szczęście przyszłych krain
Wolności i swobody... 20
Cześć Tobie, wieszczu, za Twą pieśń,
Która nadzieją krzepi,
Że się niewoli zmyje pleśń
I będzie światu lepiej...
Cześć Tobie, cześć!... 25
Kędy o Tobie dojdzie wieść
Lub Imię Twe doleci —
Wszędy Ci chwała! wszędy cześć!
Za nas, za nasze dzieci...
|