Gdy czart z kamieni radził czynić chleby,
Chrystus zalecał bardziej post z potrzeby: Nie samym chleem człowiek każdy żyje, Gdyż dusza ludzka słowem Boskiem tyje.
Gdy czart bogactwa chciał dawać do tronu,
Napierając się Boskiego pokłonu: Chrystus ubóstwo szczęśliwsze zaleci, Samemu Bogu kłaniają się dzieci.
Gdy czart nakoniec, rzuć się na dół radzi,
Bo straż Anielska ztamtąd wyprowadzi; Chrystus modlić się a nie kusić Boga Każe, gdyż ludziom nie skrzydła lecz noga.
Gdy już dni postu skończyły się długie,
Przyszli Anieli czyniąc mu usługę: Post gdy pokorny, nie zna co jest chluba, Widzi z Anioły drabinę Jakóba.
Troje pacholąt post w ogniu ośmiela,
Post między lwami strzeże Danijela: Post Mojżeszowi mówić z Bogiem daje, Post Elijasza wiezie w górne kraje.
Post i modlitwa złych duchów wypędza,
Post czyści grzechy a cnoty oszczędza: Post rozmaitym dowcipem obdarza, Post wszystkie dobra w domostwie pomnaża.
Post źródło zdrowia, post życia przedłuży,
Przez post zwierz dziki człowiekowi służy: Boskie karanie post z miasta oddala, Post w wielorybie Jonasza ocala.
Strzedz się sytości nie szukając smaku,
Bać się pijaństwa czartowskiego znaku, Jeść tylko w swój czas ahy się posilić, Ust swych pilnować by się nie pomylić,
• PDF 
• MOBI 
