Przejdź do zawartości

Strona:Stanisław Załęski - Jezuici w Polsce T. 1 Cz. 1.djvu/103

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Instytut rozróżnia stopnie w zakonie: scholastyka, pomocnika duchownego i doczesnego, professa trzech ślubów, professa czterech ślubów. Nie są to stopnie sekretne, na kształt masońskich, z ceremoniałem długim a bałamutnym, ale jawne a ceremoniał ogranicza się do roty i formy składania ślubów.
Nowicyusz nie jest zakonnikiem i nie należy do zakonu, uczestniczy jednak w przywilejach, odpustach i zasługach zakonu, nie składa żadnych ślubów i żadnych nie przyjmuje zobowiązań; on się dopiero przygotowuje do zakonu, próbuje i doświadcza sam siebie a zakon jego, ażali ma rzetelne powołanie i odpowiedne przymioty i warunki.[1]
Scholastyk, czyli kleryk na studyach, skończył już dwuletni nowicyat, oddaje się naukom, przełożeni uznali go godnym przyjęcia go do zakonu, złożył więc trzy śluby proste (vota simplicia) a czwarty obietnicy pozostania w zakonie do śmierci i przyjęcia stopnia jaki mu przełożeni dadzą. Po 10 latach powołania zakonnego, a po skończonym 30. roku życia; po odbyciu studyów, zwłaszcza teologicznych, z średnim postępem i po wyświęceniu na kapłana, składa trzy śluby publicznie jako pomocnik duchowny, Coadiutor spiritualis; jeżeli się odznacza świątobliwością życia, to jako profes trzech ślubów.[2] Jeżeli zaś obok wielkiej świątobliwości życia odznaczył się zdolnością i postępem w naukach filozoficznych i teologicznych a nawet filologicznych nadzwyczajnym, superat mediocritatem,

    Volumen II. Examen et Constitutiones cum Declarationibus, Decreta Congregationum generalium, Formulae Congregationum. In 4-to pag. XIV. 622. riorentiae 1893.
    Volumen III. Regulae, Ratio studiorum, Ordinationes, Instructiones, Industirae, Exercitia. Directorium. In 4-to pag. NI, 739. Plorentiae 1893.
    Przez św. Ignacego napisany jest tylko „Egzamin i Konstytucye z deklaracyami“, reszta instytutu przez kongregaeye generalne i jenerałów zakonu.

  1. Na drugim roku nowicyatu pozwala czasem prowincyał nowicyuszowi uczynić z prywatnej pobożności t. zw. śluby dewocyonalne, które obowiązują go na sumieniu, ale na zewnątrz, wobec zakonu są bez znaczenia. (Inst. S. J. II. 90, 432. III. 127.)
  2. Profesya trzech ślubów jest dosyć rzadkim wypadkiem.