Strona:PL G de Maupassant Życie.djvu/285

jak mogę porzucić go, nie mając żadnych dowodów? Nawet prawo byłoby przeciwko mnie.
 Ksiądz zerwał się, drżący gniewem:
 — Tchórzostwo panią powoduje, a sądziłem, ze pani inna. Niegodną jesteś litości Boga!
 Padła mu do nóg.
 — Och, błagam, niech mnie ksiądz nie opuszcza! Błagam o radę!
 Głosem stanowczym, rozkazującym odparł:
 — Otwórz pani oczy hrabiemu de Fourville. Do niego należy zerwanie tego stosunku.
 Na tę myśl ogarnęło ją przerażenie.
 — Ależ on by ich zamordował! Księże proboszczu! A ja popełniłabym denuncyacyę! Och! nie, nie, nigdy!
 Podniósł rękę do góry, jakby miał na nią rzucić przekleństwo i nieprzytomny z gniewu, krzyknął:
 — Więc pozostań pani w hańbie i zbrodni, gdyż jesteś zarówno występną, jak oni. Jesteś żoną, przyzwalającą na cudzołóstwo! Nie mam tu już nic do czynienia.
 I odszedł wściekły, dygocąc całem ciałem. Wybiegła za nim zrozpaczona, gotowa ustąpić, zaczynając przyrzekać. Ale on, drżąc cały z oburzenia, biegł szybkim krokiem, z wściekłości wymachując błękitnym parasolem, niemal tak wysokim jak on.