Strona:PL G de Maupassant Życie.djvu/271

 Spytał więc:
 — Jak to? Mimo postanowienia zmieszała się mocno, tłómacząc:
 — No... poprostu... nie chce... nie chce... uczynić mnie matką.
 Ksiądz zrozumiał, znając się na tych rzeczach; i począł jej zadawać pytania najbardziej szczegółowe, z łakomą żądzą człowieka poszczącego.
 Zamyślił się na chwilę, poczem głosem spokojnym, jak gdyby mówił o dobrze zapowiadających się zbiorach, nakreślił jej zręczny plan postępowania, ustanawiając punkt po punkcie:
 — Moje dziecko, jeden tylko pozostaje sposób. Musi mu pani wmówić, że jesteś w ciąży, a wtedy przestanie się opanowywać i naprawdę panią zapłodni.
 Poczerwieniała wyżej uszu, lecz zdecydowana na wszystko, spytała:
 — A jeśli mi nie uwierzy?
 Ksiądz znał dobrze sposoby na mężczyzn.
 — Niech pani wszystkim rozpowiada o swej ciąży, aż i on nakoniec uwierzy.
 I jakby samemu sobie chciał udzielić rozgrzeszenia za podsunięcie jej tego fortelu, dodał:
 — Pani jest w swem prawie; Kościół uświę-