Przejdź do zawartości

Strona:Iliada.djvu/141

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

bo też miedzią powleczony. Takie było berło króla Latyna opisane od Wirgiliusza.

W. 255.

Wtém władca Piliyskiego powstaie narodu:

Neſtor król Pilos, miaſta leżącego w Messenii prowincyi Peloponezu. Mowa iego godna ieſi zaſtanowienia. Charakter ſtarca, który się chlubi, wynosi przeszłe czasy, i mówi z powagą, zupełnie wydany. Wolter w niéy wytyka nieprzyzwoite poniżenie tych, do których obrócona. Lecz z całéy okazuie się Jliady, że wtenczas nie znano fałszywéy delikatności, i mówiono sobie prawdę otwarcie. Dotego, wyobrażenie o dawnych bohatyrach, których początek mieszał się z początkiem bogów, tak było wysokie, że im Neſtor bez pokrzywdzenia spółczesnych, mógł dadź piérwszeńſtwo. Pope uważa, że ieśli Neſtor nie pogodził zupełnie Agamemnona i Achillesa, przynaymniéy cokolwiek ich kłótnią ułagodził. Agamemnon uznaie słuszność w uwagach Neſtora; Achilles oświadcza, że dla branki walczyć nie będzie.

W. 268.

Nigdym takich nie widział, ni uyrzę naświecie,
Jakim był silny Dryant, Ceney nieśmiertelny,
Pirytoy i Exady i Polifem dzielny.

Bohatyrowie tu wspomnieni, są z rodu Lapitów, którzy z Centaurami walczyli.

W. 274.

Centaurom, gór mieszkańcom, dumne starli karki.

Centaury ludzie dzicy, którzy na górach, w lasach i iaskiniach mieszkali. Odebrawszy ſtraszną klę-