publiczne poprzyjaźniło. Wiele innych opuszczam, bo widzę przed sobą te światła i ozdoby Rzeczypospolitej, P. Serwiliusza i M. Lukulla; i oby ów L. Lukullus był jeszcze w liczbie żyjących! Byłaż w Rzymie gwałtowniejsza nieprzyjaźń, jak między Lukullami i Serwiliuszami[1]? Wzgląd na dobro Rzeczypospolitej i godny charakter tych zacnych mężów nie tylko ją przytłumił, ale nawet w przyjaźń i poufałą zażyłość zamienił. Kw. Metellus Nepos, konsul, do żywego wzruszony, w świątyni największego, najlepszego Jowisza, waszą jednomyślną zgodą i przedziwną wymową P. Serwiliusza, nie pojednałże się ze mną nieobecnym, przez co mi największą oddał usługę[2]? Mogęż być nieprzyjacielem człowieka, którego listy, posłance, wraz z wieścią publiczną, codzień mi wiadomość o podbitych nowych ludach, narodach, krajach, do uszu przynoszą? Pałam, wierzcie mi, senatorowie, niewypowiedzianą miłością ojczyzny, o czem zapewne nie wątpicie, gdy i wy także tem samem uczuciem przejęci jesteście: tać to miłość ojczyzny była mi powodem, że i wprzód wystawiłem się z narażeniem życia na największe niebezpieczeństwa, i potem, kiedym widział wszelkiego rodzaju pociski wymierzone zewsząd przeciw ojczyźnie, sam jeden przyjąłem je na siebie za wszystkich. To samo dawne i niezmienne przywiązanie do Rzeczypospolitej pociąga mnie do K. Cezara, jedna z nim, węzłem przyjaźni kojarzy. Niech nakoniec ludzie jak chcą sądzą: nie mogę nie być przyjacielem dobrze zasługującego się ojczyźnie człowieka.
X. Jeżeli tym, którzy to miasto ogniem i mieczem zgładzić chcieli, nie tylko wypowiedziałem przyjaźń, alem nawet wojnę wydał, chociaż jedni z nich byli memi przyjaciołami, drugich w sądzie w sprawach gardłowych obroniłem; czemużby ta sama Rzeczpospolita, która mnie przeciw przyjaciołom pobudzić zdołała, z nieprzyjacielem pojednać nie mogła? Zkąd pochodziła moja nienawiść do P. Klodiu-
- ↑ P. Serwiliusz, nazwany augur. M. Lukullus, zwycięzca Traków. Bral jego L. Lukullus, zwycięzca Mitrydata i Tygranesa, który usunąwszy się od spraw publicznych, zszedł niedawno ze świata. O sprawie, w której oba Lukullowie oskarżyli Serwiliusza mówi Cycero, de Officiis II, 14; Acad. I, 1. Plutarch, Lucullus, 1.
- ↑ Kw. Metellus Nepos, który będąc trybunem gwałtownie wystąpił przeciw Cyceronowi, a zostawszy konsulem z nim się pojednał. Obacz wstęp do mowy po powrocie mianej w senacie, tudzież tę mowę, 10, za Sextiuszem, 62.
