Słownik etymologiczny języka polskiego/nygus
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
nygus, ‘nicpoń’; końcówka łacińska, jak w odartus, itp.; dawna postać (16. wiek): nega (czy néga?), może obce (niem. Neige, ‘osad’,?; czy z łac. nego?); gdyby ny- było pierwotne, możnaby i o rodzimości myśleć (do prasłow. ny-ti, ‘nędznieć’, od czego i nazwa nawi, ‘nieboszczyków’,?).
