Nazwy ulic w Poznaniu/Ul. Romana Szymańskiego
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Nazwy ulic w Poznaniu |
| Podtytuł | z planem Wielkiego Poznania |
| Wydawca | Magistrat stołecznego miasta Poznania |
| Data wyd. | 1926 |
| Miejsce wyd. | Poznań |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Uwagi | Informacje zawarte na tej stronie dotyczą stanu do 1926 roku. Współcześnie jednostka terenowa o nazwie „Ul. Romana Szymańskiego“ może mieć inną nazwę, inny przebieg, znajdować się w innej lokalizacji, lub jest zlikwidowana.
|
| Indeks stron | |
266. Ul. Romana Szymańskiego. (Śródmieście, południe. Od pl. św. Krzyskiego do ul. Wysokiej). Ulica ta powstała w 19. wieku i zwała się „ul. Wiedeńską“ („Wienerstr. — od Hotelu Wiedeńskiego, który stał przy placu św. Krzyskim). Od 29. 8. 1919 zwie się „ul. Romana Szymańskiego“.
- *) Dr. Roman Szymański (ur. 1840 w Kostrzynie, um. 1908 w Poznaniu, Podgórna 7.) był głównym wodzem politycznym demokracji mieszczańskiej w drugiej połowie 19. wieku. Znany głównie jako długoletni redaktor „Orędownika“. Należał 1871 do pierwszego komitetu głównego Związku Spółek Polskich, był współzałożycielem Stowarzyszenia rękodzielników, wydawał (1886—1899) pismo ludowe „Głos Polski“, brał wybitny udział w walkach wyborczych, w interesie średniego mieszczaństwa.
