Przejdź do zawartości

Zaczarowana Krynica

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Pantełejmon Kulisz
Tytuł Zaczarowana krynica
Pochodzenie Antologia współczesnych poetów ukraińskich
Data wyd. 1913
Druk Księgarnia Wilhelma Zukerkandla
Miejsce wyd. Lwów — Złoczów
Tłumacz Sydir Twerdochlib
Tytuł orygin. Заворожена криниця
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
ZACZAROWANA KRYNICA.


U mej siostry cicho strzegą
Sadu kwietne żywopłoty,
Nard w nim — ulga serca mego, —
I cynamon pachnie złoty.

Z traw narcyzy lśnią, jak zorze,
Dyszą wonnym aromatem,
Rzekłbyś, drzewiej kwitły może
Nad Tygrysem i Eufratem.

Tam granaty zdobią tęczą
I szkarłatem swe korony,
Złotoskrzydłe pszczoły brzęczą,
Jak Edenu ciche dzwony.

Pośród sadu cud-krynicę
Kryją bluszcze, rój stokrótek,
Tej krynicy zdrojem sycę
Serce, gdy je trawi smutek.


Wiedz: krynica ta zaklęta!
Nikt nie zmąci jej, nie zbudzi —
Ta ożywcza woda święta
Jest dla braci, nie dla ludzi.

Cichy wietrze ze zachodu,
Sen mej duszy spełnij w czynie:
Wiej na głębię wyżej brodu,
Niechaj płynie, niechaj płynie!

Mocnyś, niczem nie zwalczony!
Dmij czarami, dmij, skrzydlaty,
Na te nardy, cynamony,
Niechaj sączą aromaty!

P. Kulisz.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Pantełejmon Kulisz i tłumacza: Sydir Twerdochlib.