Strona:Syfse jeszenim t. 1.pdf/47

na wieki. — Bądź pochwalony, Wiekuisty, Królu wsławiony dziękami.
 Hodu. (*) Chwalcie Wiekuistego, wezwijcie imię Jego, oznajmcie ludom, Jego czyny. — Pieśniami i śpiewy opowiadajcie wszystkie cuda Jego. — Szukajcie chwały w świętém Jego imieniu, niech się raduje serce pożądających Wiekuistego. — Ubiegajcie się za Wiekuistym, szukajcie Jego opieki, błagajcie zawsze oblicza Jego. — Wspomnijcie na cuda których dokonał, na znaki Jego i wyroki Jego ust. — Potomstwo Izraela, sługi Jego, synowie Jakóba, wybrańcy Jego. — On jest Wiekuistym Bogiem naszym, nad całym światem Jego wyroki. — Pamiętajcie o przymierzu Jego na wieki, o rzeczy, którą przykazał tysiącznemu pokoleniu. — Które zawarł z Abrahamem, zaprzysiągł Izaakowi i ustalił z Jakóbem, jako ustawę dla Izraela, jako wieczne przymierze. — Mówiąc: tobie oddam kraj Kanaan na udział dziedziczny. — Gdybyście byli garstką do obliczenia małą i obcą w niéj. I postępowali od narodu do narodu, od królestwa jednego do drugiego. — Nie dozwolił nikomu uciskać ich, i karcił za nich Królów: „Nie dotykajcie mego Pomazańce, nie wyrządźcie złego wieszczom moim!“ — Śpiewajcie Wiekuistemu mieszkańcy całéj ziemi, głoście od dnia do dnia Jego wybawienie, opowiadajcie narodom cześć Jego, wszystkim ludom Jego cuda. — Bo wielkim jest Wiekuisty, wielce wsławionym i straszniejszym niż wszystkie Bogi. — Bo wszystkie bóstwa ludów są bałwanami, ale wiekuisty stworzył niebiosa. — Sława i wspaniałość przed Nim, zwycięztwo i radość w Jego świątyni. — Składajcie Wiekuistemu, o rodziny ludów, składajcie Wiekuistemu cześć i hołd. — Składajcie Wiekuistemu cześć Jego imienia, podnieście dań, przystąpcie przed Jego oblicze, schylcie się przez Wiekuistym w wspaniałéj Jego świątyni. — Drżyj przed Nim ziemio cała, choć mocno stoi świat i niezachwianie. — Cieszcie się niebiosa, raduj się ziemio i niech mówią między ludami: „Wiekuisty panuje!“ — Niech szumi morze i co je napełnia, niech się weseli pole i wszystko co na niém. — Wtedy weselić się będą drzewa leśne przed Wiekuistym, gdy przyjdzie do sądzenia ziemi. — Chwalcie Wiekuistego bo dobry, bo wiecznie