Strona:Swetoniusz - Żywot Nerona (tłum. Ejsmond).djvu/36

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Przedewszystkiem postanowił, iż zamiast połowy majątku swoich wyzwoleńców, która mu dziedzicznie przypadła, należeć do niego będzie 5/6 ich majątku, jeśli nosić będą miano jednej z rodzin spowinowaconych z nim; dobra zaś tych, którzy się okazali niewdzięcznymi w stosunku do niego zostawały skonfiskowane na rzecz skarbu. Wystarczyło być oskarżonym o słowa i czyny, będące zniewagą majestatu, ażeby być traktowanym jak ktoś co majestat znieważył.
Wymagał od miast Cesarstwa opłat za korony zaszczytne, które otrzymał na różnych igrzyskach.
Zabronił używania koloru purpurowego i ametystów.
Ograbił świątynie i kazał stopić posągi bóstw, między innemi posągi penatów, które dopiero nanowo uświęcił Galba.
XXXIII. Co dotyczy morderstw i zabójstw — pierwszą jego próbą było zgładzenie Klaudjusza. Neron był bezwątpienia wpólnikiem morderców, jeśli nie głównym autorem zabójstwa. Zresztą tak mało się tem ukrywał, iż zwykł był nazywać „boskim pokarmem“ grzyby, któremi otruto Klaudjusza. Znieważał jego pamięć, oskar-