Strona:Paul Dahlke - Opowiadania buddhyjskie.djvu/21

atoli można być wtedy tylko, gdy się jest rzetelnym względem siebie samego.
 — Obawiam się, że z tego nie wyniknie dla pana wiele korzyści.
 — Wszystko zależy od patrzenia na sprawę.
 Urzędnik wzruszył ramionami i oddalił się. Moung Dammo otrzymał zwolnienie ze służby bez emerytury.
 Musieli tedy swe ładne mieszkanie w mieście z szeroką werendą, obszernemi pokojami i wygodnemi siedzeniami opuścić i sprowadzić się do tego domku, który wznosił się na gruncie Moung Dammo’a i stanowił jego własność osobistą.
 Gdy miasto opuszczali, żona objęła synka, mówiąc ze łzami:
 — Biada ci, moje biedne dziecko!..
 Chciała jeszcze dodać:
 — Wszystko to jest winą twego ojca — lecz obawiała się tych słów.
 Ponieważ atoli nie mogła połknąć wszystkiego, przeto rzekła zuchwale do Moung Dammo’a:
 — Żebracy i złodzieje muszą od dziś dnia obywać się bez ciebie, a jednakże będą żyli.
 — Kobieto — odparł na to — nie żebra-