ryskowie z Kwadami, trzymając czoło Germanii z tej strony, która ku Dunajowi zabiega[1]. Markomanowie mieli aż do naszej pamięci królów własnego rodu, idących ze krwi szlachetnej Maroboda[2] i Tudra; teraz już i obcych znoszą. Atoli władza ich i potęga z powagi rzymskiej wypływa[3]: częściej ich jednak pieniędzmi, niżeli wojskiem wspomagamy.
XLII. Poniżej Markomanów i Kwadów[4] siedzą niemniej potężne narody Marsygnów[5], Gotynów[6], Ozów[7] i Burów[8], z których pierwsi i ostatni tylko noszą się i mówią po swewsku. Gotonów język galski, a Ozów pannonski wydaje, że nie są Germanami. Prócz tego znoszą ciężary dannicze, które na nich Sarmatowie i Kwadzi, jako na obcych wkładają, a co najsromotniejsza, že Gotynowie żelazo nawet kopią[9]. We wszystkich tych ziemiach niewiele równego pola, krajowey najwięcej po wierzchołkach gór i w lasach osie-
- ↑ Jak wielkie Markomanowie złączeni z Naryskami i Kwadami mieli wojny z Rzymem, pod Markiem Aureliuszem cesarzem, obacz Diona w k. 72.
- ↑ O Marobodzie, obacz Roczne dzieje w księdze II, rozdział 46, 62.
- ↑ Rzymianie tym narodom nadawali królików. O królestwie Wanna jest mowa w Rocznych dziejach k. II i XII.
- ↑ Idąc w dół ku północy, Tacyt usadza teraz nad Wisłą i Odrą resztę narodów germańskich, jak dawniej one usadzał nad Renem, Wezerem i Elbą.
- ↑ Gdzie teraz hrabstwo Glatz, czyli po polsku Kladskie, Jagendorf, i część Szląska ku Wrocławiowi.
- ↑ Gotynowie około źródeł Wisły, Odry i Elby, gdzie teraz księstwo cieszyńskie z częścią wojewodztwa krakowskiego.
- ↑ Ozowie ciągnęli się od lewej strony Wisły i Oświęcima, Osorum vicus, aż ku źródłom Warty, zajmując razem część Szlaska ku Raciborzowi. Niektórzy ich siedliska aż ku Dunajowi rozciągają, lecz podobno omylnie, bo tam Kwadowie byli.
- ↑ Burowie mieszkali po nadbrzeżach Warty, gdzie teraz województwo sieradzkie, zajmując część Szląska do Odry.
- ↑ Zażywali ich Sarmaci do kopania kruszców żelaznych których jest podostatkiem w Krakowskiem, a Kwadowie w Morawach i na Szląsku.
no Marcmänner, jakoby lud graniczny, To zdanie Dytmara sprawiedliwsze jest od uwagi Leibnitza, który Markomanów nazwisko wywodzi od rzeki Marka w Morawii.
