Strona:PL Stendhal - O miłości.djvu/330

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
VI

Mężczyzna kocha zazwyczaj aż w dobie pełnej męskości.

VII

Po śmierci jednego z kochanków, nakazuje się drugiemu dwuletnie wdowieństwo.

VIII

Bez poważnej przyczyny nikt nie może być pozbawiony praw miłosnych.

IX

Nikomu nie godzi się kochać, o ile go nie zachęcono nadzieją wzajemności.

X

Skąpstwo zazwyczaj wygania z domu miłość.

XI

Nie godzi się kochać tej, którą byłaby wstydem żądać w małżeństwo.

XII

Prawdziwy kochanek pragnie pieszczot jedynie od tej którą kocha.

XIII

Miłość rozgłoszona rzadko jest trwała.

XIV

Zbyt łatwy tryumf odejmuje smak miłości: przeszkody dodają jej ceny.

XV

Wszelka osoba, która kocha, blednie na widok tej którą kocha.