Strona:PL Reid Jeździec bez głowy.pdf/224

LXXIV.  Nie umarł jeszcze.

 Mógł Gerald tylko mocniej ściągnąć lasso i pozbawić niegodziwca życia, ale pomyślał, że lepiej, gdy Calchun stanie przed sądem i wyjaśni powód zamordowania własnego kuzyna, a zwłaszcza, dlaczego odciął mu głowę.
 W tej chwili zjawił się Stamp.
 — Musimy zaprowadzić go z powrotem do twierdzy Inge, — rzekł, — tam się z nim rozprawią sądem Lyncha.
 — Tak, ale koń jego czmychnął. Jakże z nim sobie poradzimy? — zapytał Gerald.
 — Ano, jeżeli odzyska przytomność, siądzie na moją klacz, jeżeli zaś nie, to zarzucimy go na siodło, jak barana, i pojedziemy. Ale, zdaje się, przychodzi powoli do siebie... Panie, panie, ruszaj się pan, byle prędzej! — zawołał Stamp, chwytając Kasjusza za kołnierz i potrząsając nim silnie. — Pośpiesz się pan, tam czekają na pana!
 — Kto? — zapytał Calchun, odzyskując świadomość.
 — Naprzykład ja, mister Gerald i sędziowie. No, no, prędzej! Nie wypada zmuszać sąd do tak długiego wyczekiwania!
 — Pocóż mam iść do sądu?
 — W charakterze podejrzanego o zabójstwo Henryka Pointdekstera.
 — To kłamstwo! Podłe kłamstwo! — krzyknął Kasjusz.