Przejdź do zawartości

Strona:PL P. J. Szafarzyka słowiański narodopis.djvu/182

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

„Wit’ to budjet mnje uż drugoj wjenjec,
„Małym djetuszkam njeradnoj atjec!“
(Sacharow).


2.


Na ulicje to dożd’, to snjeg,
To dożd’, to snjeg, to wjalica,
To wjalica, to mjetjelica,
Kutit, mutit, w glaza niesjot:
Mjenja mładu swjekor zawjot.
Dlja swjekruszka dlja batjuszki
Sama s mjesta njetronu-sja,
Njetronu-sja, niewarochnu-sja.
Na ulicje to dożd’, to snjeg,
To dożd’, to snjeg, to wjalica,
To wjalica, to mjetjelica,
Kutit, mutit, w glaza njesjot:
Mjenja mładu swjekrow̓ zawjot.
Dlja matuszki swjekrowuszki
Sama s mjesta njetronu-sja,
Njetronu-sja, njewarochnu-sja.
Na ulicje to dożd’, to snjeg,
To dożd’, to snjeg, to wjalica,
To wjalica, to mjetjelica.
Kutit, mutit, w głaza njesjot:
Mjenja mładu mił drug zawjot.
Dlja drużenka, dlja miławo
Idu, idu skarjeszjeńko,
Skarjeszjenko, tarapjeszjeńko.
(Sacharow).