Strona:PL Ołtarzyk polski katolickiego nabożeństwa.djvu/174

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.


Akt skruchy.

O Panie i Boże mój, ponieważ jesteś Dobrem najwyższém i nieskończoném, kocham Cię nad wszystko, i dla tego z głębi serca żałuję i boleję, żem Cię tylu grzechami obraził(a). Brzydzę się niemi wszystkimi, nienawidzę ich nad wszystko, i Ciebie, o dobry Boże, najpokorniéj o przebaczenie błagam, postanawiając jak najmocniéj przy pomocy łaski Twojéj nigdy już nie grzeszyć.

Drugi akt skruchy.

Żal mi, ach żal serdeczny, żem obraził(a) Ciebie, o Boże mój! nietylko dla tego żem przez grzechy moje zasłużył na utratę Nieba a na karę piekła, ale nade wszystko dla tego, żem przez nie obraził(a) i zasmucił(a) Ciebie, który jesteś nieskończenie dobry i nieskończenie godzien miłości, któryś mię pomimo tylu grzechów i niewdzięczności moich dobrodziejstwami Twemi darzyć nie przestawał, i oto dziś jeszcze ofiarujesz mi w téj Spowiedzi świętéj powrót tak łatwy do łaski i miłości Twojéj.

Akt pokory.

O Boże nieskończonego Majestatu, oto rzuca się pod nogi Twoje niegodne stworzenie, które tak wiele i tyle ciężkich grzechów popełniło. Jestem prawda grzeszne i niegodne stworzenie, jednakże wspomniawszy na dobroć i miłość Twoję, znowu do Ciebie, Ojca mojego w niebiesiech powracam i żebrzę miłosierdzia Twego. Przebacz mi, ach przebacz! Nie odrzucaj mię, Ojcze Niebieski, ale wesprzyj łaską świętą przez zasługi Jezusa Chrystusa Pana naszego. Amen.

Akt wiary.

Wierzę, o Boże nieskończonego miłosierdzia, że przez zasługi męki i śmierci Jezusa Chrystusa, Syna Twego a Zbawiciela mojego odpuścisz mi w Sakramencie Pokuty wszystkie grzechy moje, jeżeli się z nich z żalem serdecznym i z postanowieniem poprawy szczérze i zupełnie wyspowiadam. Z tą wiarą zbliżam się dziś za łaską Twoją do Spowiedzi ś. O Jezu! przymnóż mi téj wiary. O Maryo! wstaw się za mną do Syna Twojego.

Akt nadziei.

Dzięki Ci składam, o Boże litościwy, żeś mię zachował od piekła, na które tylekroć zasłużyłem(am) grzechami mojemi. Dzięki Ci, żeś tak cierpliwie czekał nawró-