Przejdź do zawartości

Strona:PL Horacy - Poezje.djvu/341

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.


— »Pytaj«! — Przecz Ajaks, junak po Achillu drugi,
Gnije, choć wam Achiwy zbawiał przez czas długi?
       195 Czy, by Pryam się cieszył i ludek Pryama.
Że tego ich pogromcy nie przyjęła jama?
— »Tysiąc owiec szaleniec zabił i w głos krzyczy,
Że do owiec Menelę, Uliksa, mnie liczy«.
— A ty zamiast jałówki córę ulubioną
       200 Na śmierć dając, przewrotny, mąkę sypiąc słoną,
Masz dobrze w głowie? — »Jak to«? — Bo Ajaks szalony,
Bijąc bydło, cóż zgrzeszył? Nie zabił ni żony
Ni dziecka, tylko godnie nakląwszy Atrydy,
Ni w Teukra ni w Uliksa nie wpakował dzidy.
       205 — »Prawda, lecz ja, by wyrwać z zatoki[1] nam wrogiej
Tkwiące nawy, z rozmysłem krwią błagałem bogi«.
—Tak, swą własną, warjacie!—» Własną, lecz roztropnie«.
— Kto fałszywe obrazy[2] urabia pochopnie,
Brudną żądzą zbrukane, ten już ma źle w głowie;
       210 Czy z płochości, czy gniewu — różnica li w słowie.
Ajaks, rzężąc niewinne owieczki, oszalał:
A ty, coś dla czczej władzy z rozmysłem się kalał,
Głowacz i masz wątrobę[3] czystą, acz nadętą?
Niech kto owcę w lektyce każe nieść zamkniętą,

  1. W. 205. z zatoki — w Aulis.
  2. W. 208. fałszywe obrazy. Wedle filozofii stoickiej mogą być obrazy rzeczy (pojęcia) prawdziwe t. j. odpowiadające rzeczywistości, lub fałszywe t. j. takie, które pod wpływem namiętnych wzruszeń odstępują od rzeczywistości.
  3. W. 213. wątroba — siedziba uczuć i wzruszeń, którym mędrzec ulegać nie powinien. Myśl: Tyś wolny od winy, choć próżną chwałą nadęty?