Strona:PL Herodot - Dzieje.djvu/256

stępnie gdy kość nadpsuła się i udo bardzo prędko przegniło, choroba ta zabrała Kambyzesa syna Cyrusowego, królującego ogółem lat siedm i miesięcy pięć, nie pozostawiającego zgoła żadnego potomka ani męzkiego ani żeńskiego.
 Atoli obecnych Persów wielkie ogarnęło niedowierzanie żeby Magowie przywłaszczali sobie panowanie, ale mniemali że Kambyzes w celu rozsławy powiedział to co wyrzekł o śmierci Smerdisa, ażeby pobudzić do wojny przeciw niemu cały szczep perski. Ci tedy mniemali że Smerdis Cyrusowy (istotnie) na tronie osiadł; silnie bowiem i Prexaspes zaprzeczał aby zabił Smerdisa; gdyż nie było dlań bezpieczném po śmierci Kambyzesa przyznawać że syn Cyrusa zginął z jego własnéj ręki. Mag więc po zgonie Kambyzeza, przywłaszczywszy sobie nazwisko Smerdisa Cyrusowego, przez siedm miesięcy pozostających Kambyzesowi do wypełnienia ośmiu lat panowania spokojnie królował; w których to miesiącach wszystkim swoim poddanym wyświadczył wielkie dobrodziejstwa, tak iż gdy umarł tęsknili za nim wszyscy mieszkańce Azyi, wyjąwszy samych Persów. Wyprawiwszy Mag ten do każdego pokolenia z tych nad któremi panował posłów, ogłosił uwolnienie wszystkich od, wypraw wojennych i danin na lat trzy. Owoż ogłosił on to był zaraz po zagarnieniu panowania, wszakże wr ósmym miesiącu wydało się kim jest, w ten sposób. Był Otanes syn Farnaspesa rodem i dostatkami równający się pierwszemu między Persami. Ten Otanes pierwszy powziął podejrzenie o Magu iż nie jest Smerdisem synem Cyrusa, a przeniknął kim jest, ztąd wnioskując, iże nie wychodził nigdzie z zamku i żadnego z znakomitszych Persów przed oblicze swoje nie przyzywał. Otóż wpadłszy na to podejrzenie Otanes tak sobie postąpił. Kambyzes miał za żonę córę jego, której na imię było Faedyme; tęż sarnę odzierzał wtenczas Mag i z nią obcował jako i z wszystkiemi innnémi białogłowami, które były żonami Kambyzesa. Owoż do téj to córki swéj słał Otanes z zapytaniem z którym z ludzi podziela łoże? czy z Smerdisem Cyrusowym czy z którym innym? Ona zaś na od