Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/380

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

só̗ zgynó̗ly. A przeto mi nye mscymi syebye nad tim, czso cyrzpymi, ale przilyczaió̗cz naszim grzechom, ta ista zamó̗cenya przimuymi za mnyeysza biczowanya boza, iako slugy gego, ktore karze, wyerzó̗cz temu, ysze ku naszemu polepszenyu to syó̗ nam przigodzilo, ale nye ku zatracenyu. Y rzekly k nyey Ozias a kaplany: Wszitka slowa, iazesz mowyla, prawa só̗, a nye w twich rzeczach ny genego pochibyenya. A przeto iusz modl syó̗ za nas[a] bogu, bosz ti zona swyó̗ta a boió̗cza boga. Y rzekla Iudith: Iako znacye, ysze czsom mogla movycz, z boga gest, takesz to, czsom umyenyla uczinycz, gestly z boga, skuszcye, a za to proscye boga, abi pewnó̗ uczinyl radó̗ mó̗. Stanyecye v broni myesczskey tey noci, a iacz winydó̗ s swó̗ sluszebnyczó̗. a proscye, iakoscye rzekly, ysze w pyó̗cy dnyoch sezrzi bog na swoy lyud israhelski. A nye chczó̗, biscye wi spitaly uczinka mego. a dokó̗d wam nye ukaszó̗, nycs gynego nye bó̗dz, gedzine modlytwa za myó̗ ku panu bogu naszemu. Y rzeknye Ozias, kaplan iudzski: Gydzi w pokoiu, a pan bó̗dz s tobó̗ na pomstó̗ naszich nyeprzyiacyol. A wrocywszi syó̗, odeszly.

IX.

A gdisz ony odeszly, weszla Iudith do przebitka swego, a oblekszi syó̗ w cylycyum, nasuwszi popyolu na swó̗ glowó̗, a padszi na zemyó̗, wzwola ku panu bogu, rzekó̗cz: Panye boze oczcza mego Symeona, genszesz gemu dal myecz ku obronye przecyw czudzokraynom, gysz bily nasylnyci w swey nyesromyszlywoscy, obnaziwszy byodró̗ panyenskó̗ na poganbyenye: y podalesz zoni gich w plyon, a dzewki gich w ió̗czstwo, a wszitek gich plyon w rozdzal slugam twim, gisz gorlyly syó̗ prze zakon twoy: proszó̗ panye boze moy, wspomoszi my wdowye. Bosz ti sam uczinyl wszitko pyrwe, a ti cyó̗szke przigodi, gesz nas potkali, tisz wimiszlyl, a to syó̗ stalo, czsosz ti chcyal. Bo wszitki drogy twe gotowi só̗, a twe só̗di w twey opatrznoscy poloszilesz. Wezrzi nynye na stani Asyrske, iakosz raczil wezrzecz na stani Egypske, gdi po twich slugach w odzenye[1] byezely, ufaió̗cz w swe wozi y w swe geszczce y w vyelykoscz boiowmykow. A tisz vezrzal na gich zastó̗pi, a czmi ge znó̗dzili. Dzerszala gló̗bokoscz nogy gich, a wodi ge wszitki pokrili. Takesz syó̗ sstan y tym, panye, gisz ufaió̗ w swó̗ wyelykoscz y w swe wozi y w sve spustki y w swó̗ strzelbó̗ y w sve wlocznye, a nye wyedzó̗, yszesz ti sam bog nasz, gen trzesz boge przecywne ot poczó̗tka, a pan gest gymyó̗ tobye samemu. Wzwyedz (wzwiedź) ramyó̗ twe, iakosz ot poczó̗tka czinyl, porasz gych mocz sylnó̗ moczó̗ twó̗. Acz gich mocz padnye w twey gnyewywoscy, gysz slyubuiu*, ysze chczó̗ rozruszicz twó̗ swyó̗cz, a poganbycz stanek twego gymyenya, a skazicz myeczem swim rog oltarza twego. Uczin panye, abi picha gego wlostnim

  1. Karta kodeksu nr 184
  1. Armati. W. Więc pewnie myłka zamiast: odzieniu.