Przejdź do zawartości

Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/357

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

rzen, a mismi syó̗ lepak nawrocyly ku przestó̗powanyu twich zakonnich ustawyenyach*, przimyeszaió̗cz syó̗ ku nyeczistocye czudzego rodu, lyudzem zemye tey. Wszako gnyewaió̗cz syó̗ na nye, chcesz nasz zatraczicz, abi nye ostal korzen any gymyó̗ nasze. Panye boze israhelski, prawdziui gesz ti, bo zostawyon gest korzen nasz az do dzisyego dnya. Tocz gesczesmi przed twim oblyczim, só̗cz w naszich nyepravoscyach. ale iusz nye slusze nam w tem daley stacz przed tobó̗. A gdisz tak leszó̗cz na zemy, scyó̗gnó̗l syó̗ przed bozim koscyolem Ezdras, modlyl syó̗, s placzem ty rzeczi mowyl: sebral syó̗ k nyemu z Ierusalem wyelyki zbor mó̗zow y zon, mlodzenczow y mlodzenycz. bo bil wyelyki placz w tem sebranyu. Tedi zawolaw Iakonyas Zeely*, z sinow israhelskich, rzekl ku Ezdrasowy: Mismi przecyw panu zgrzeszily, spoymawszi sobye w malzenstwo zoni czudzego rodu, s poganow tey zemye. a ta vyna gest na wszem Israhelu. A przeto w tich rzeczach bó̗dz prawo przisyó̗zne przed bogem, abi kozdi zagnal swó̗ zonó̗, ktore só̗ czudzokrayne, y z gich sini, iako przikazano tobye ot starszich, podle zakona bozego. Przeto wstaw, zrz{{roz|dzisz, bo k tobye przislusza ta rzecz, a mi s tobó̗ bó̗dzemi czinycz mó̗znye. Tedi wstaw Ezdras, zaprzisyó̗sze ksyó̗szó̗ta kaplanska y nauczone y wszitek israhelski lyud, wszitko podle tego czinycz. y przisyó̗gly só̗ó̗.

IX.

Tedi wstaw Ezdras, winydze s przistrzeszo* koscyelnego, y wszedl do pokoia Iona[a]soua, sina Nasaby. Tu bó̗dó̗cz goscyem, nye ukuszal chleba any syó̗ vodi napyl prze grzechi lyuczske. Zatym bilo viwolano po wszemu Zidowstwu y w Ierusalem, abi wszitci, giz prziszly z ió̗czstwa, braly syó̗ do Ierusalem, a ktorikolybi nye prziszedl we dwu albo we trsyech dnyoch, podle só̗du tich starczow gisz syedzó̗ na só̗dze, abi gemu pobraly gego nabitek, a sam abi bil wypowyedzan s pospolstwa lyuda, gensze gest z ió̗czstwa prziszedl. Y sebraly syó̗ wszitci, gisz bily s pokolenya Iudoua a Benyamynowa, we trsyech dnyoch do Ierusalem, to gest myesyó̗cza dzewyó̗tego dnya XX. Y syedzalo wszitko sebranye na myesczczu koscyelnem, trzó̗só̗cz syó̗ przed zymó̗. Tedi powstaw Ezdras, powye gym: Wiscye nyeprawye uczinyly, sloziwszi syó̗ w malzenstwo z zonamy czudzego rodu, abiscye przidaly na grzechi israhelske. A iusz syó̗ prziznaycye w swey wynye, a daycye wyelebnoscz panu bogu oczczow naszich. Napelncye wolyó̗ gego, a otstó̗pcye ot poganow tey zemye a ot zon czudzego pokolenya. Y wzvolalo wszitko sebranye wyelykim glosem, rzekó̗cz: Iakosz rzekl, tak uczinymi. Ale isze gest sebranye wyelyke lyuda, a czas zimni gest, a nye mozem mi (?) nyedostateczny dostacz[1], a ten uzitek

  1. Karta kodeksu nr 172
  1. Tu coś zepsutego. Leopol.: że nie możemy na dworze stać.