Przejdź do zawartości

Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/233

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

asz y prziszedl do Nayot w Ramata. Y swlekl takesz odzenye swe y prorokowal s gynimy przed Samuelem, y wislawyal nag czali dzen y wszitkó̗ noc. A przeto weszlo na przislowye: Aza gest Saul myedzi proroki?

XX.

I ucyekl Dauid s Ayot, gesz gest w Ramacye, a prziszedl, mowyl przed Ionató̗, rzekó̗cz: Czsom uczinyl? które me przewynyenye? a ktore gest me sgrzeszenye przecyw oczczu twemu, ysze szuka dusze mey? K nyemu Ionata rzecze: Nye stanye syó̗ to, nye sydzesz szmyercyó̗. any czso ucziny ocyecz moy malo albo wyele pyrwey, nysz my ziawy. Ale genó̗ tó̗ rzecz zatayl ocyecz moy przede mnó̗, a przeto nykake to nye bó̗dze. Y przisyó̗gl wtore Ionatas Dauidowy. K nyemu rzecze: To dobrze wye ocyecz twoy, yszem nalyazl myloscz przed twima oczima. a przetosz mowy: Nye wyecz (wiedz) tego Ionata, abi syó̗ nye zamó̗cyl. A wszako zyw gest pan, a zywa gest dusza twa, isze gednim telko* stó̗pyenym (a tak powyem) ia ode smyercy rozdzelyonem. Tedi Ionatas rzecze k Dauidowy: Czsokoly powye mnye dusza twa, uczinyó̗ tobye. W tó̗ dobó̗ Dauid ku Ionacye rzecze: Owa, tocz iutro swyó̗to[1] gest, a iako podle obiczaia ia syadam podle krolya za stolem: nyechaysze mnye tedi na polyu do wyeczora trzecyego dnya. Wezrzily ocyecz twoy wspomynaió̗ez, a opita na myó̗: rze[a] czesz gemu: Prosyl myó̗ Dauid, abi szedl richlo do Betlema, do swego myasta. bo só̗ tam slawó̗tne obyati ode wszitkich gego przirodzonich. Rzeczely: A to gest dobrze, tedi bó̗dze pokoy sludze twemu. Gestly syó̗ roznyewa: tedi wyedz, isze syó̗ dokonala gego zloscz. A przeto uczin myloscz s swim slugó̗, albosz tego chcyal, abi bilo myedzi mnó̗ a myedzi tobó̗ bosze zaszlyubyenye. A gestly we mnye ktora zloscz: ty myó̗ sam zabyg, a ku swemu oczczu myó̗ nye wodz. K nyemu rzecze Ionatas: Bog tego nye day, any syó̗ to mosze sstacz. ale poznamly, ysze syó̗ dokona zloscz oczcza mego przecyw tobye, wskaszó̗ tobye.

K temu Dauid rzecze: Kto my otkasze, powyely czso ocyecz twoy twardego tobye o mnye? Ionatas rzecze: Podz, winydzewa na pole precz. A gdisz wiszlasta na pole, rzecze Ionatas ku Dauidowy: Sziw gest pan bog israhelsky. dowyemly syó̗ konyecznego[2] umisla oczcza mego za iutra abo po zaiutrzeyszem dnyu, a bó̗dze dobrego czso rzeczono o Dauidze: acz k tobye nye poszlyó̗ a tobye wyedzecz nye dam, uczin to bog nad lonató̗ a to przepuscz. Gestly bó̗dze oczcza mego zloscz ustawyczna przecyw tobye, wziawyó̗ uchu twemu y pusczó̗ cyó̗ w pokoiu, a bog bó̗dz s tobó̗, iako bil s oczcem mim. A bó̗dó̗lycz sziw, uczin se mnó̗ myloscz boszó̗. gestly umró̗, nye oddalyay mylosyerdza swego od domu mego asz na wyeki. Gestly

  1. Karta kodeksu nr 104
  1. „Calendae“ (Wulg.).
  2. Tego słowa nie ma w Wulg.