Według Biegańskiego słoma karolka dodawana do paszy krowom, kozom i owcom dojnym podnosi wydajność i dobroć mleka. Ziarno karolka posiada te same własności, ale w o wiele większym stopniu i dawane w zbyt dużej dawce może doprowadzić dojne zwierzęta do wycieńczenia. Uwaga ta może mieć znaczenie również dla kobiet karmiących.
Herbatę z karolka sporządza się w następujący sposób: bierze się 25 gr nasion i gotuje, zalawszy je filiżanką wody. Olejek karolkowy miesza się z anyżowym i używa 5 do 10 kropel. Na kurcze żołądka dr Walser zaleca olejek karolkowy zmieszany z olejkiem rumiankowym, dziennie kilka razy po 8 kropel w ciepłym odwarze liści poziomkowych.
CENA: 100 kg nasion (Fructus Carvi) 60—100 zł.
J. — lub D. — Ogólnie znany kwiat, kwitnący błękitnie-biało lub fioletowo.
ROŚNIE dziko po polach, między zbożem, po miedzach, pastwiskach.
UPRAWA: Sieje się w jesieni albo na wiosnę w miejscu niemokrym, słonecznym. Nie znosi przesadzania. Siać należy odmianę pełnokwiatową. Według J. Biegańskiego (Polskie Zioła z r. 1936, nr 11, str. 8) „chaber nie jest wybredny jeżeli chodzi o rodzaj gruntu. Ten jednak musi być koniecznie z natury ciepły i w kulturze, gdyż na lichej ziemi rozrasta się bardzo słabo i kwitnie ubogo. Świeże nawiezienie ziemi nie jest również pożądane — pobudza tylko rozrost, a ujemnie wpływa na kwitnięcie.
Chaber siać można w dwóch porach roku: jesienią pod koniec września i na wiosnę, jak tylko można obrobić ziemię. Wysiany jesienią zakwita znacznie wcześniej, na wiosnę później.
