Przejdź do zawartości

Strona:PL August Czarnowski - Zielnik lekarski (wyd. 3).pdf/249

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

SKŁADNIKI: Olejek lotny i tłusty, miękka żywica zielona, śluz, guma, cukier śluzowaty, garbnik, sód, wapń.
DZIAŁANIE: Uśmierza kurcze, wypędza robaki.
UŻYTEK z jednorocznego ziela i jagód. Odwar ziela (30 gr na litr wody) zaleca się przy upływie krwi (zwłaszcza z macicy), kurczach i padaczce (dwa razy dziennie po szklance), przy wszelkich schorzeniach błon śluzowych, zbyt silnym miesiączkowaniu, sklerozie (miażdżycy naczyń) i chorobach nerwowych.
Sproszkowane jagody polecane są na robaki i kurcze u dzieci oraz przy padaczce (epilepsji).
Dr Jahn poleca dawać: dorosłym co 2 do 3 godz. 1—4 gr proszku, dzieciom po ½—1 gr. Proszek jemiołowy można mieszać z proszkiem kozłkowym.
Z jagód gotowanych (aż popękają) robi się lep na ptaki.
Długo nie wiedziano, jak się jemioła krzewi; u dawnych Germanów istniało podanie że nasiona jemioły spadają z nieba. W istocie rozsiewa jemiołę jemiołuszka, ptaszek, który pożera jagody, połyka je w całości i po strawieniu miąższu wypuszcza nasiona wraz z wydzielinami na gałęzie drzew.
Zewnętrznie używa się jemioły jako dodatku do kąpieli, zwłaszcza nasiadówek u kobiet; lepiej działa jeżeli dodaje się do niej wywar koszczki (Equisetum).
CENA: 100 kg ziela (Folia et Stipites Visci) 50—60 zł.