Przejdź do zawartości

Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/387

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

nawet po za grób; z tego możesz widzieć, że się ono wcale wyróżnia od tego jakie mają zwierzęta.“ (205 — 385.)
891. Ponieważ miłość macierzyńska jest w naturze, zkądże pochodzi to, że znajdują się matki nienawidzące swe dzieci, i to nawet często zaraz po ich urodzeniu?
„Jest to częstokroć próba wybrana przez Ducha dziecka albo pokuta dla niego, jeżeli sam był złym ojcem, złą matką lub złem dzieckiem w poprzednich istnieniach. (392.) W każdym razie taka matka musi być ożywioną przez złego Ducha, co stara się stawić przeszkody Duchowi swego dziecięcia, aby nie zdołał wytrzymać próby, którą sam sobie obrał; to pogwałcenie atoli prawa natury nie pozostaje nie ukaranem, a Duch dziecka zostanie wynagrodzony za przeszkody, które przezwyciężył.“
892. Gdy rodzice mają dzieci, które sprawują im same smutki, czy będzie im przebaczono, gdy nie będą mieli dla nich tej samej czułości, jakby to mogło nastąpić w przeciwnym wypadku?
„Nie; jest to ciężar, który został im powierzony, a ich posłannictwem jest napowrót dzieci ku dobremu zawrócić. (582 — 583.) Smutki te mogą być też skutkiem złych nawyknień, którym pozwolili zakorzenić się w nich jeszcze w kołysce: zbierają to, co zasiali.“





ROZDZIAŁ DWUNASTY.
DOSKONALENIE SIĘ MORALNE.
1. Cnoty i występki. 2. O namiętnościach. 3. O samolubstwie. 4. Cechy człowieka sprawiedliwego. 5. Znajomość siebie samego.
Cnoty i występki.

893. Która z cnót jest najchwalebniejszą?
„Każda cnota ma wartość niezaprzeczoną, wszystkie bowiem są oznaką postępu w dobrem. Cnotą zawsze będzie taki