Przejdź do zawartości

Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/303

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
ROZDZIAŁ DRUGI.
PRAWO O CZCI BOGU NALEŻNEJ.
1. Cel czci Boga. 2. Cześć zewnętrzna. 3. O życiu poświęconem rozmyślaniom religijnym. 4. O modlitwie. 5. Politeizm czyli wielobóstwo. 6. Ofiary.
Cel czci Boga.

649. Na czem zależy cześć Boga?
„Na podnoszeniu myśli do Niego. Przez cześć Boga zbliżacie duszę waszą ku Niemu.“
650. Cześć Boga czy leży w uczuciu wrodzonem lub jest skutkiem nauki?
„Jest to uczucie wrodzone, jak i pojęcie o Bogu. Poznanie swej słabości nakazuje człowiekowi uginać się przed Tym, który Go swą opieką osłonia.“
651. Czy znajdują się narody, coby nie czciły Boga?
„Nie; nigdy nie istniał naród ateistów. Wszyscy pojmują, że jest istota najwyższa.“
652. Czy wypada uważać prawo czci jako mające swe źródło w prawie przyrodzonem?
„Leży ono w prawie przyrodzonem, albowiem jest czynnikiem pojęcia wrodzonego człowieka; oto dla czego znajduje się ono u wszystkich narodów, chociażby pod rozmaitemi postaciami.“

Cześć zewnętrzna.

653. Cześć Boga czy potrzebuje jakich oznak zewnętrznych?
„Prawdziwa cześć spoczywa w sercu. We wszystkich czynnościach waszych pamiętajcie, że Pan na was spogląda.“