Przejdź do zawartości

Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/213

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Podczas życia cielesnego, gdy nie mamy dokładnego wspomnienia, o tem czem byliśmy i o tem cośmy złego lub dobrego popełnili w naszych poprzednich istnieniach, mamy za to intuicją; a nasze dążności instynktowe są tylko zmniejszonem odźwierciadleniem naszej przeszłości, o której ostrzega nas sumienie, abyśmy się opierali temu, co już dawniej złego lub zdrożnego popełnili.
394. W światach więcej postępowych, nie wystawionych na wszystkie nasze potrzeby fizyczne i choroby, czy ludzie pojmują, że są szczęśliwszymi od nas? W ogóle, szczęście jest rzeczą względną; czuje się go tylko przez porównanie ze stanem mniej szczęśliwym. Koniec końców, niektóre z tych światów, chociaż lepsze od naszego, nie są jednak doskonałemi; a ludzie, co je zamieszkują, muszą też mieć powody do utrapień w swoim rodzaju. Bogaci pomiędzy nami, chociaż nie doznają utrapień materjalnych jak biedni, pomimo to mają udręczenia, które robią ich życie gorzkiem. Dla tego zapytujemy, czy mieszkańcy tych lepszych światów w swem położeniu czują się szcęśliwszymi od nas, lub są również nieszczęśliwymi i uskarżają się na swój los podobnie nam, dla tego że nie mogą go porównywać z losem poprzednich swych istnień?
„Na to potrzebuję dać dwie różne odpowiedzi. Są światy z liczby tych, o których wspomniałeś, gdzie mieszkańcy mają wspomnienie bardzo jasne i dokładne o swych dawniejszych bytowaniach; ci, pojmujesz, muszą rozumieć jak się ocenia szczęście, którem Bóg im cieszyć się pozwolił; znajdują się atoli i inne, gdzie ludzie, chociaż postawieni w lepszych warunkach od waszych, pomimo to cierpią nie mniej od nudów, a nawet i nieszczęścia; ci istotnie nie umieją oceniać swego szczęścia, nie mogą bowiem porównywać swego położenia obecnego do stanu jeszcze gorszego. Gdy więc go ocenić nie mogą jako ludzie, cenią, gdy powracają do stanu Duchów.“
W zapomnieniu bytowań przeszłych, szególniej gdy były uciążliwe, jest coś opatrznościowego, gdzie się objawia cala mądrość Boska. Tylko w światach wyższych, gdzie wspomnienie przeszłych nieszczęśliwych istnień przedstawia się jako ciężki sen, stają one wszystkie przytomne w pamięci. W światach niższych,