Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/141

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

w skutek niższości Ducha, wychowanie bowiem na nie żadnego jeszcze wpływu wywrzeć nie mogło? Kto ma wady, to zapewne dla tego, że Duch jego mniej postąpił, i za to ściąga na siebie wszystkie złe następstwa, a nie za swe czyny dziecinne; ztąd wypływa, że prawa są jednakie, dla wszystkich bez wyjątku, i że sprawiedliwość Boża rozciąga się na wszystkich jednako.

Płeć u Duchów.

200. Duchy czy mają płeć?
„Nie mają takiej jak ją sobie wystawiacie, gdyż ta zależy od organizmu. Mogą się kochać lub mieć współczucie do siebie, ale wszystko to oparte bywa tylko na samem podobieństwie uczuć.“
201. Duch co ożywiał ciało męzkie, czy w nowem bytowaniu może ożywiać ciało kobiece i odwrotnie?
„Może, bo Duchy są jedne tak dla mężczyzn jak dla kobiet.“
202. Duch wolny czem woli być: mężczyzną czy kobietą?
„Jest to wcale obojętne dla niego, zresztą zależy to od prób, jakie ma do przebycia.“
Jedne i te same Duchy mogą wcielać się w kobietę lub w mężczyznę, gdyż są bezpłciowe; muszą one postępować we wszystkich kierunkach, każda płeć przeto, każdy stan towarzyski, przedstawiają sobą nowe rodzaje prób i szczególnych obowiązków, które są dla nich nową zręcznością nabycia dalszego doświadczenia. Kto byłby zawsze tylko mężczyzną, nic innegoby nie pojmował nad to, co umie czuć i rozumieć mężczyzna.

Pokrewieństwo i rodowód.

203. Rodzice czy przelewają w dziecko część swej duszy lub dają mu tylko zwierzęce życie, do którego następnie dusza nowo-zamieszkująca wnosi z sobą i część moralną życia?
„Tylko życie zwierzęce, bo dusza jest niepodzielną. Głupi ojciec może mieć dziecię rozumne i odwrotnie.“