Strona:Mord rytualny.pdf/33

 „Kiedy po rozkrzewieniu wiary św. chrześciańskiej poczęli chrześcianie wzmagać się przeciw żydom i ich potępiać, radzili wspólnie żydzi, jakimby sposobem mogli chrześcianów ułagodzić i serca ich uczynić miłosierne ku sobie. Udali się tedy do rabina jerozolimskiego, najstarszego talmudysty imieniem Rawasze. Ten wszystkich sposobów przyrodzonych i przeciwko naturze probójąc, jeżeli żarliwość i zawziętość przeciwko żydom mogła być zmiękczona, gdy tego dokazać nie mógł, na koniec udał się do księgi Rambam najsławniejszej między uczonymi żydowskimi. W tej doczytał się, że żadna rzecz szkodliwa nie może być uśmierzoną, tylko przez aplikacyą sympatyczną drugiej rzeczy tego rodzaju, co pomieniony rabin w księdze swojej rozdz. 1. kar. 102 probując… żydom przełożył, że inaczej płomień zawziętości chrześciańskiej przeciw nim nie może być zatłumiony tylko krwią wylaną z samychże chrześcian“.
 „Od tego czasu zaczęli chwytać dzieci chrześcjańskie i okrutnie mordować, aby krwią ich mogli chrześcjan uczynić sobie łaskawych i miłosiernych i za prawo to sobie postanowili, jako wyraźnie i obszernie to opisuje talmud w ich księdze Zywche Lew“.
 „Księgi tej nie mogli dostać kontratalmudystowie na ostatnią dysputę, ponieważ