Strona:Mechanika życia ludzkiego czyli Budowa ciała i sprawy.pdf/48

 2. Soczewka kryształowa jakoby szkło powiększające wypukło-wypukłe, mieści się po za tęczą oka i zamyka od tyłu komorę tylną oka.
 3. Płyn szklisty gęstością swą białko przypominający zajmuje całkowicie próżnię błoną białkowatą ograniczoną.
 Części pomocnicze przyrządu widzenia jużto bronią oka od szkodliwych wpływów, jużto odwilżają go pewnemi płynami.
 Do pierwszych należą powieki, z przedłużenia skóry, zwłaściwój chrząstki i błony łącznéj śluzowéj aż na całą widzialną powierzchnią oka rozciągającéj się, złożone. Błona łączna tworzy w kącikach wewnętrznych zdwojenia półksiężycowatę, przypominające nam trzecią powiekę niektórych zwierząt, a szczególniéj ptaków. Powieki na brzegach opatrzone rzęsami od góry brwiami, zamykają się przez ściąganie się obrączkowego mięsna zwieracza powiek, otwierają zaś za pośrednictwem mięsna po-dnoszącego powiekę górną.
 Do części ódwilżających oko, we właściwych gruczołach wydzielanych, liczą się:
 1. Zaropka oczna obydwie niekiedy powieki zasklepiająca, pochodzi z gruczołów gronkowatych Meiboma licznie na brzegach powiek od wewnątrz ich usadowionych, oraz z wyrostka mięsistego wewnętrznego kącika oka.
 2. Łzy wydzielają gruczoły gronkowate łzowe po dwa nad zewnętrznem kącikiem oka umieszczone i tamże przewodem odpływowem opatrzone. Łzy oblawszy całą powierzchnią dostępną oka spływają do kącika jego wewnętrznego, czyli do tak nazwanéj sadzawki łzowéj, a przez punkciki łzowe tuż w obydwóch powiekach znajdujące się wessane, przechodzą przez przewód łzowy błoną śluzową wysłany do dolnéj muszli nosa, przez co w czasie płaczu wilgoć się tam powiększa.