Strona:Marya Dynowska - Hieronim Morsztyn i jego rękopiśmienna spuścizna cz.2.djvu/29

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
23
Hieronim Morsztyn i jego „Sumaryusz“.

tami 1593 a 1600. Hieronim z Piotrem występują w nich jako małoletni, w towarzystwie opiekunów.
 Dopiero w roku 1599 pojawia się Hieronim, tym razem w aktach grodzkich[1], jako pełnoletni, na własną rękę, bez opiekuna sprawy pieniężne załatwiający, a więc zaciągający zobowiązania materyalne, udzielający pożyczek i t. d. Jeżeli zatem, zgodnie z tem, co podaje Helcel[2] i Dąbkowski[3], było tendencyą w prawie koronnem, by pełnoletność i wyjście z pod opieki tutora na rok 18 oznaczyć, to, odejmując od 1599 roku lat 18-cie, otrzymujemy rok 1581, który byłby rokiem urodzenia Hieronima Morsztyna.
 A teraz zasadnicze zapytanie. Czy jest ów Hieronim poetą, o którego nam chodzi? Jedynym argumentem pozytywnym, który za tem przemawia, jest pokrewieństwo z Łaskim Olbrychtem. Daty zeszłyby się również.
 Syn wielickiego bachmistrza, zrodzony w 1581 r., jest rówieśnikiem Gostomskiego, około 1600 roku może rozpoczynać poetycką karyerę, może w 1606 drukować „Światową Rozkosz“. Wobec niego ustąpić powinien i kanonik krakowski Rzepeckiego, syn bardzo problematycznego kasztelana rawskiego, którego śladów egzystencyi nie odnajdujemy w aktach i który jedynie nieścisłości Niesieckiego żywot swój na kartach Herbarza zawdzięcza, oraz stolnik bielski Mecherzyńskiego, należący do późniejszego pokolenia, nie syn bachmistrza Floryana, lecz wnuk po jego młodszym bracie, zrodzony nie z Łaskiej, lecz z Królewskiej.[4]
 Co do daty śmierci poety wiemy, że nie żyje już w 1645 roku. W wierszu bowiem Andrzeja Morsztyna, pisanym w tymże roku na uczczenie zgonu Waleryana Otfinowskiego[5], zmarły już Jarosz Morsztyn wita wraz z innymi na tamtym świecie dostojnego tłumacza Georgik i Metamorfoz. Ale kiedy umarł?

 W Dykcyonarzu Juszyńskiego (II, 380) odszukałem wzmiankę o utworze makaronicznym Orzelskiego p. t. Macaronica Mar-

  1. ↑ Acta castrensia. Inscriptiones lib. 165, str. 7, str. 947.
  2. ↑ Prawo prywatne polskie. Kraków, 1874, str. 43.
  3. ↑ Prawo prywatne polskie, t. I, str. 216, 217.
  4. ↑ Jan, syn Franciszka Morsztyna, ożeniony z Jadwigą Królewską, „de Królewo“. Act. castr. Inscrip. 1595 r., str. 860, lib. 154.
  5. ↑ W wierszu tym Otfinowskiego ciało wnoszą do grobu sami poetowie:

    Najprzedniej Owidyusz z Wirgilim Maronem;
    Bo oni z narodami pod zimnym Tryonem
    Z łaski jego, ichże się językiem zmawiają,
    Lecz i jego ziomkowie niech im pomagają:
    Dwaj Kochanowscy, Morsztyn Jarosz, Naborowski itd.

    Por. Andrzej Morsztyn, Poezye. Warszawa, 1883, s. 177.

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Marya_Dynowska_-_Hieronim_Morsztyn_i_jego_rękopiśmienna_spuścizna_cz.2.djvu/29&oldid=2422908”